کد مطلب:39867 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

از آنجا كه سجده كردن جز براي خداوند روا نيست ، چطور خداوند امر كرد ملايك بر انسان سجده كنند؟

اولاً ، چنانكه برخي از دانشمندان فرموده اند ، ممكن است معناي سجده ملايك در برابر آدم ( عليه السلام ) اين باشد كه فرشتگان براي خدا ، امّا در برابر آدم سجده كنند . بنابراين حضرت آدم ( عليه السلام ) مسجود فرشتگان محسوب نمي شود .
ثانياً ، چنانكه گفته شود سجده در برابر غيرخدا به دستور خداوند جايز و امكان پذير است ، در اين مورد آدم بر فرشتگان فضليّت و مزيّت دارد . از اين جهت كه فرشتگان به گونه اي آفريده شده اند كه ميل به گناه و انحراف در آنان نيست . از اين رو تقديس و تسبيح و عبادت آنان در پيشگاه خداوند ، اقتضاي طبيعت آنان است . ولي انسان ، نظر به اينكه داراي بُعد حيواني است و تمايل به شرّ و فساد در او هست ، اگر با وجود تمايلات سركش خويش به عبادت و اطاعت خداوند برخيزد و به گناه تن ندهد ، از فرشتگان هم برتر خواهد شد . در مورد انسان نبايد به بعد جسمي وي كه از گِل متعفن ساخته شده نظر كرد ؛ بلكه بايد به تعالي روحي و استعداد اوج گرفتن در بُعد معنوي او نظر افكند ، كه در اين قسمت انسان بر فرشتگان پيشي مي گيرد .
يادآوري اين نكته لازم است كه شيطان ، چنانكه از برخي احاديث استفاده مي شود ، از ملايك نبود ، گرچه در زمره آنان قرار داشت ؛ از اين رو فرمان الهي نسبت به سجده حضرت آدم ( عليه السلام ) شامل وي نيز شد .